Tinne bereikte in haar fotografie snel een hoog technisch niveau. Ze had duidelijk oog voor compositie en lichtgebruik, legde een opvallend moderne kijk aan de dag en had in meerdere fotografische genres een Nederlandse primeur. Verrassend nieuw licht valt op samenwerking die Tinne op fotografiegebied had met buitenlandse fotografen, onder wie Francis Frith en Robert Bingham.<\/p>\n
Nadat Tinne wees werd en enkele andere dierbaren verloor tijdens een noodlottige expeditie langs de Gazellenrivier, zwierf ze een jaar over de Middellandse Zee en ruilde vervolgens voorgoed het deftige Haagse leven in voor een leven van reizen door de Noord-Afrikaanse Sahara. Een veelkleurig gezelschap van diverse komaf werd zoals zij zelf zei haar \u2018nieuwe familie\u2019.<\/p>\n
Dat Tinne deze reisgezellen afbeeldde als in familiefotografie, was in die tijd een statement waarmee ze haar tijd vooruit was; het druiste in tegen het ori\u00ebntalistische wereldbeeld. Het verbindt haar werk met de hedendaagse fotografie, vooral de serie Diaspora<\/em> van Dagmar van Weeghel<\/a> (1974). In haar ge\u00ebnsceneerde serie\u00a0Nader tot Tinne<\/em> roept Van Weeghel\u00a0een beeld van de negentiende-eeuwse avonturier en fotograaf op. In Nederland en Belgi\u00eb portretteert ook Van Weeghel mensen die verbintenis zoeken over grenzen van cultuurverschillen heen.<\/p>\n