FOMO

Het afgelopen jaar hebben we het allemaal gedaan. Ik ook. Meer thuiswerken, meer Zoomen, meer wandelen, meer Netflixen, meer boeken lezen, meer… Maar ook: minder musea bezoeken, minder winkelen, minder (of geen) bioscoopbezoekjes afleggen, minder uiteten, minder ver reizen, minder…

Ons leven is veranderd, maar het is de vraag hoe blijvend dit zal zijn. De positieve effecten van de lockdown worden zichtbaar en steeds meer mensen zijn gevaccineerd. We zien dat het best een tandje minder kan. Dat de kwaliteit van het leven er niet op achteruit hoeft te gaan met minder. Misschien zelfs integendeel?

Ik heb zelf bijvoorbeeld meer thuis gekookt. Mogelijk niet altijd tot volle tevredenheid van mijn levensgezellen, maar experimenteren mag en ik had er tijd voor. Meer gelezen ook. Met als absoluut hoogtepunt Revolusi van David van Reybrouck. Er zijn trouwens nog veel meer onderwerpen te bedenken die je zo’n auteur gunt. Genoten van de serie The Crown, maar ook van het kleine maar fijne Shtisel over het dagelijkse leven van een joods-orthodoxe familie in Jeruzalem. Ik herontdekte mijn stad en zag opmerkelijke dingen waar ik tot dan toe altijd aan voorbij liep. Boodschappen thuis laten bezorgen blijkt superhandig en een fietsvakantie in eigen land is ontzettend leuk. Waarom hebben we dat niet eerder gedaan? Ik hoor ook om mij heen dat meer mensen het afgelopen jaar niet alleen maar als negatief hebben ervaren.

Desalniettemin horen we steeds vaker over FOMO. En dat dat voor vooral jonge mensen misschien wel weer terugkomt van te zijn weggeweest. Ik kan me dat toch wel voorstellen, maar moet je daar per se jong voor zijn?

Museumtijdschrift organiseert later dit jaar weer de uitreiking van de Tentoonstellingsprijs en we zijn benieuwd of FOMO een rol gaat spelen. Wat had u willen zien, maar hebt u gemist? De tentoonstelling Breitner vs Israels. Vrienden en rivalen in Kunstmuseum Den Haag misschien? Door Benno Tempel, directeur van het museum, de “nu al legendarische tentoonstelling” genoemd. Met veel succes van start gegaan in 2020, maar al snel achter gesloten deuren beland vanwege de eerste lockdown. En zo zijn er nog veel meer voorbeelden te noemen in de beeldende en podiumkunsten van moois dat we hebben moeten missen. Kunnen we dat nog inhalen? Trekken we straks gevaccineerd en wel massaal de musea in om onze natuurlijke behoefte aan schoonheid, creativiteit, visuele en audiovisuele beleving instant te bevredigen? Met het gevoel niks meer te willen missen?

Ik hoop het eerlijk gezegd wel. Ik gun het al die museumbezoekers die zo lang hun geliefde uitjes hebben moeten missen. Ik gun het de musea en de museumprofessionals, die hun bestaansrecht nou eenmaal aan die bezoekers ontlenen. En ik gun het de uitgeverij natuurlijk ook. Na een mager jaar zijn we er klaar voor om weer te knallen, mooie kunstboeken uit te geven en museumwinkels te bevoorraden. En om al dat moois weer in boeken te vangen. Zodat u geen last van FOMO hoeft te hebben.

Marti Huetink

directeur/uitgever WBOOKS en Museumtijdschrift

p.s. Mocht u het gemist hebben: FOMO staat voor ‘Fear Of Missing Out’.