De Pieterskerk, een plek met aanzien in de sleutelstad
De Pieterskerk Leiden wordt tegenwoordig nog het meeste gezien als ‘de kerk die geen kerk meer is’. Voormalig religieus erfgoed dus, met een grote waarde voor de collectieve geschiedenis en identiteit van de stad Leiden. Dit boek biedt een nieuw perspectief op dit belangrijke monument.
In plaats van vooral te kijken naar wat vandaag resteert van de geschiedenis, legt dit boek de focus op de ontwikkeling. Het is belangrijk om oog te hebben voor de rollen die de Pieterskerk door de eeuwen heen in de gemeenschap had. Op die manier wordt snel duidelijk dat de Pieterskerk altijd al meerdere belangrijke functies in de stad vervulde, naast de hoofdfunctie als godshuis: het was een plek waar mensen zich actief tot het verleden en de geschiedenis konden verhouden, waar zij hun identiteit vorm konden geven, een plek voor plechtige bijeenkomsten en een spil in het dagelijks leven, een ontzagwekkend monument en een praktische gemeenschappelijk ruimte. Een plek met aanzien, prestige, uitdagingen, beslommeringen, conflicten – en het vermogen om te verbinden en inspireren.
Door deze functies over een periode van ruim twee eeuwen te belichten wordt duidelijk dat zij een grote continuïteit vertegenwoordigen, die ook na meer dan vijftig jaar met een seculiere bestemming nog duidelijk te herkennen is.
