Met de klompen en de schoenen al uit sprongen zijn klanten en cliënten uit de trein, nog voordat die tot stilstand was gebracht. Daarna begon een wedloop om als eerste bij het Staphorster Boertje te kunnen zijn. Onder die naam was Peter Stegeman in de jaren omstreeks 1900 befaamd in heel Nederland.
Kwakzalver, koopman, kruidendokter. Was hij het allemaal of allemaal niet? In ieder geval schreef hij tot zijn dood in 1922 allerhande druppels, poeders, pillen en zalfjes voor. Zijn middelen zouden de meest uiteenlopende kwalen kunnen genezen en menigeen voelde zich erdoor gesterkt. Ook in hoge kringen genoot de verstrekker aanzien. Tegenstanders had hij eveneens. De Vereeniging tegen de Kwakzalverij, gesteund door de wet, voorop. In hun strijd tegen alles wat in die tijd maar alternatief leek, wisten de doktersjas en de toga elkaar regelmatig te vinden. Desondanks, en ook dankzij zijn opvolgers in de familie, werd de man een merk.
Na de dood van Peter Stegeman werd zijn werk voortgezet door enkele zoons en later een kleinzoon. De tegenstelling tussen alternatieve en reguliere medische wereld vormt een rode draad door deze biografie van het Staphorster boertje.
