De Zaanstreek staat van oudsher bekend als een plek van harde werkers. Geen rare fratsen, maar handen uit de mouwen! Een bedrijvige wereld van huizen en fabrieken, molens en schepen met de Zaan als stromende snelweg.
Juist hier kreeg de schilderkunst vanaf de negentiende eeuw een bijzonder podium. Tussen de molens, fabrieken, ondernemers, arbeiders en dominees vonden kunstenaars een eigen plek. De impressionist Claude Monet schreef verrukt dat hij hier zijn leven lang kon blijven schilderen, zo bijzonder vond hij het. In de jaren die volgden brachten de Zaanse kunstenaars hun bijzondere streek in beeld. Sommigen verdiepten zich in de geschiedenis en legden de topografie van de ‘goeie ouwe tijd’ vast, anderen ontwikkelden een persoonlijke stijl en gaven het levensgevoel van de streek weer.
De Zaankanter staat bekend als nuchter en eigenzinnig. Achter die nuchterheid schuilt een grote trots en een onvoorwaardelijke liefde voor de streek. De schilders van de Zaan bewijzen het.
Dit boek is mogelijk gemaakt dankzij financiële steun van het Gerrit Blaauw Fonds, het Duyvis Fonds en het Reint Laan Fonds.